نفس آمفی‌تئاتر ۶۸ ساله مدرسه ابومسلم اردبیل به شمارش افتاد

اردبیل – سالن آمفی‌تئاتر مدرسه ابومسلم اردبیل بازمانده از مدرسه‌سازی دوران پهلوی دوم در اردبیل است. سالنی که داستانی پر فراز و نشیب گذرانده و هنوز می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

خبرگزاری مهر، گروه استان‌ها- ونوس بهنود: دانش‌آموزان دبیرستان ابومسلم که امروز به عنوان متوسطه دور دوم دخترانه بهار شناخته می‌شود واقع در حدفاصل چهار راه باغمیشه و میدان عالی‌قاپو امروز مردان ۵۰ ساله هستند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

امروز از ساختمان قدیمی مدرسه ابومسلم تنها یک سالن آمفی‌تئاتر باقی‌مانده که به عنوان انباری استفاده می‌شود. این یادگار ۶۸ ساله داستان پرفرازونشیبی را از تغییر حکومت‌ها گرفته تا توسعه شهرنشینی و افزایش و کاهش دانش‌آموزان تجربه کرده و برای دانش‌آموزان گذشته و پدران امروز نوستالژی تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی جامعه محسوب می‌شود.

تأکید به ساخت آمفی‌تئاتر در مدارس

محقق تاریخ اردبیل با استناد به مطالعات صورت گرفته زمان احداث مدرسه ابومسلم را سال ۱۳۲۸ عنوان کرد و گفت: این مدرسه در ابتدا در خیابان سعدی به نام دبستان ابومسلم احداث شد.

محمود محمد هدایتی در گفتگو با خبرنگار مهر تصریح کرد: در دهه ۳۰ بخش‌های جدیدی به ساختمان اضافه شده و به عنوان دبیرستان ابومسلم شناخته شد.

وی تأکید کرد: در گذشته هر مدرسه‌ای که احداث می‌شد، حتماً سالن آمفی‌تئاتری در کنار آن احداث می‌کردند و این سالن یادگار همان تفکر و ایده است.

محقق و پژوهشگر اردبیلی که خود زمانی از دانش‌آموزان مدرسه ابومسلم بوده اضافه کرد: این مدرسه در طول سال‌های بعد از ابومسلم به دکتر شریعتی و در نهایت محمدتقی بهار تغییر نام داد.

به گفته هدایتی بعد از واقعه دمکرات از جمله ضعف‌هایی که به تعبیر روشنفکران می‌بایست جبران می‌شد، ضعف فرهنگی بود و به همین دلیل احداث مدرسه مورد توجه قرار گرفت.

سری‌سازی یا طراحی مشترک

اولین مدیر مدرسه ابومسلم محمد عقیلی بوده و به گفته محقق اردبیلی طراحی این مدرسه توسط فردی به نام اسماعیل دیباج که بعدها شهردار اردبیل شد، انجام شده است.

رئیس آموزش‌وپرورش ناحیه یک اردبیل با تأکید به اینکه ساختمان فعلی یا در واقع مدرسه بهار در سال ۴۲ احداث شده است، در گفتگو با خبرنگار مهر تأکید کرد: سالن آمفی‌تئاتر تنها بازمانده از الحاقات مدرسه ابومسلم است.

اسماعیل ابراهیمی که خود دانش‌آموز ابومسلم بوده به یاد دارد که قبل از انقلاب در این مدرسه تحصیل کرده به یاد دارد که سالن تا مدت‌ها به عنوان انباری استفاده می‌شده است.

وی معتقد است مشابه طراحی معماری مدرسه ابومسلم و الحاقات آن که شامل سقف شیروانی و آجرهای قرمز یکسان است در مدارس کلخوران و روستای باروق نیز مشاهده می‌شود.

ابراهیمی افزود: این سبک مدرسه‌سازی در زمان پهلوی دوم باب شده و مدارس متعددی در سطح کشور از این سبک معماری تبعیت می‌کنند.

وی افزود: امروز متأسفانه نه مدرسه کلخوران و نه باروق مورد استفاده نیست و به حدی در طول سال‌ها تخریب شده که قابلیت بازسازی ندارد.

در عین حال پژوهشگر اردبیلی معتقد است دلیل تکرار در طراحی معماری برخی مدارس اردبیل به طراح مشترک مدارس برمی‌گردد.

هدایتی افزود: اغلب مدارس از جمله ابومسلم توسط دیباج طراحی شده و به همین دلیل شکل یکسانی دارند و اینکه سری‌سازی شده باشند، دوره از ذهن است.

آمفی‌تئاتری که انباری و بعد سالن کشتی شد

به عقیده کارشناسان این گروه از مدارس با عمر بالای ۵۰ سال در اردبیل به دلیل اینکه اغلب در یک طبقه یا دوطبقه احداث می‌شد، به دلیل کهولت ریزش بیرونی ندارد.

رئیس آموزش‌وپرورش ناحیه یک اردبیل تصریح کرد: با این وجود چنین فضاهایی مورد نیاز آموزش‌وپرورش است و هنوز ما نیازمند استفاده از فضاهای فیزیکی از این قبیل هستیم.

متأسفانه باوجود نیاز به فضاهای آموزشی، سالن آمفی‌تئاتر مدرسه ابومسلم به انباری تبدیل شده استابراهیمی با بیان اینکه حجیم‌ترین ناحیه آموزشی اردبیل، ناحیه یک با ۲۶۵ مدرسه و ۶۲ هزار دانش‌آموز است، تأکید کرد: متأسفانه باوجود نیاز به فضاهای آموزشی، سالن آمفی‌تئاتر مدرسه ابومسلم به انباری تبدیل شده است.

در عین حال معاون سابق تربیت بدنی و سلامت آموزش‌وپرورش استان اردبیل در خصوص سرگذشت سالن آمفی‌تئاتر ابومسلم به خبرنگار مهر گفت: زمانی این سالن به عنوان سالن آمفی‌تئاتر، سپس به عنوان نماز خانه و در نهایت به عنوان سالن کشتی مورد استفاده قرار گرفت.

علیرضا گلشن تأکید کرد: موقعیت فیزیکی این مدرسه مطلوب بود و ما در سال ۷۹ سالن کشتی به نام مرحوم سید حاتمی در اینجا دایر کردیم که متأسفانه تنها دو سال مورد استفاده قرار گرفت.

وی ادامه داد: در جنب سالن سرویس بهداشتی، حمام و رخت‌کن نیز برای مربیان دایر شد و دو تشک کشتی در سالن پهن بود که مورد استفاده سه رشته ورزشی تکواندو، کاراته و کشتی قرار می‌گرفت.

توسعه شهرنشینی به جان بنای تاریخی افتاد

وی افزود: به دلیل ساخت‌وساز مبل‌فروشی مجاور دیوار سالن در سال ۸۱ ترک خورد و عملاً به دلیل احتمال ریزش آن از سال ۸۱ بهره‌برداری ورزشی متوقف شده و سالن به انباری تبدیل شده است.

معاون سابق تربیت بدنی و سلامت آموزش‌وپرورش استان تأکید کرد: استاندارد فضای ورزشی شش مترمربع برای هر دانش‌آموز است اما در حال حاضر فضای ورزشی ما در اردبیل ۲۰ میلی‌متر برای هر دانش‌آموز است.

گلشن معتقد است فضاهایی از این دست قابلیت بازسازی و استفاده مجدد را دارد و لازم است به دلیل اهمیت تاریخی و کمبود فضاها مورد توجه قرار گیرد.

رئیس آموزش‌وپرورش ناحیه یک اردبیل نیز معتقد است برای کل مدارس این ناحیه تنها سه سالن ورزشی وجود دارد و لازم است سالن ورزشی در تمامی مدارس به ویژه مدارس دخترانه احداث شود.

ابراهیمی تأکید کرد: به دلیل کمبود فضاهای ورزشی انتظار ما بررسی فنی بناهایی از این دست و در صورت امکان بازسازی آن است تا بتواند مورد استفاده مجدد قرار گیرد.

فارغ‌التحصیلان ابومسلم امروز محقق، اندیشمند، نویسنده، هنرمند، شخصیت‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی هستند. ته‌مانده مدرسه با عمر بیش از ۶۰ سال یادگار فراز و نشیب‌های ارج و جایگاه مدارس در جامعه است. جایگاهی که دلسوزان فرهنگی معتقدند امروز نیز می‌بایست رعایت شود.

منبع: مهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۳۶۵۰۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کمبود ۷۰ هزار نیروی پرورشی و مشاور در مدارس

 

به گزارش خبرگزاری صداو سیما؛حجت‌الاسلام والمسلمین محمدحسین پورثانی افزود: در نتیجه این غفلت‌ها امروز تقریبا ۴۵ هزار نیروی پرورشی و مشاور در مدارس فعال هستند و قریب به ۷۰ هزار نیرو کمبود داریم.

پورثاني:گفت: تقریبا از سال ۱۳۶۳ که معاونت پرورشی در وزارت آموزش و پرورش شکل گرفت و تا ۱۳۸۰ ادامه داشت، که در دولت دوم اصلاحات، معاونت پرورشی منحل شد. خیلی کار اشتباهی بود با این توجیه که معلم مدرسه باید در کلاس درس، کار تربیتی انجام دهد؛ حرف درستی که کار غلطی با آن انجام شد و حضرت آقا هم در دیدار اخیر با معلمان دقیقا به همین موضوع اشاره کردند.

وی ادامه داد: در سال ۱۳۸۵ قانون احیای معاونت پرورشی و تربیت‌بدنی در مجلس شورای اسلامی به تصویب می‌رسد. بعد از ۱۸ سال که از این قانون می‌گذرد هنوز که هنوز هست، معاونت پرورشی آن‌چنان که باید باشد، نیست.

حجت‌الاسلام پورثانی گفت: در این ۱۸ سال بعد از قانون احیا، ما تقریبا یکبار جذب مربی پرورشی داشتیم و بقیه جذب‌هایی که در حوزه مربی پرورشی و مشاور صورت گرفته، در حد سالی ۷۰۰ سالی ۸۰۰ نفر بوده است. اوضاع به جایی رسیده که امروز تقریبا ۴۵ هزار نیروی پرورشی و مشاور داریم و قریب به ۷۰ هزار نیرو کمبود داریم؛ یعنی مدرسه‌ای که ۱۲۰۰ دانش آموز دارد، مدرسه‌ای که ۹۰۰ دانش‌آموز دارد، مدرسه‌ای که ۶۰۰ دانش‌آموز دارد، ما یک عنصر فعال پرورشی در آن نداریم. اگر اسم این را خیانت نگذاریم، چه باید بگذاریم؟!.

معاون پرورشی و فرهنگی وزارت آموزش و پرورش اضافه کرد: من امروز توئیت یکی از وزرای سابق وزارت آموزش و پرورش را می‌خواندم، یاد حرف رئیس‌جمهور وقت افتادم که می‌گفت من از هر چیزی نگذرم از آن کسانی که گفتند ما ۲۰۳۰ را اجرا می‌کنیم نخواهم گذشت. معاون اول دولت، قانون اجرای ۲۰۳۰ را در دو ماه ابلاغ می‌کند، در حالیکه سند تحول به قول حضرت آقا در کشو‌های میز می‌ماند و سند تحول اجرا نمی‌شود. خیلی جالب است که در کنار عدم اجرای سند تحول، در دولت قبل، نیروی پرورشی در مدارس گرفته نمی‌شود و حتی اداره کل امور تربیتی که قلب معاونت پرورشی است، ادغام می‌شود تا کارایی خود را از دست بدهد. 

حجت‌الاسلام والمسلمین پورثانی پس از اعلام وضعیت نیروی پرورشی و وضعیت ساختاری، درباره فضا‌های پرورشی نیز افزود:
تقریبا اکثر فضا‌های پرورشی در سال‌های اخیر و قبل از روی کار آمدن این دولت، به یک متروکه تبدیل شده بودند.
ما تقریبا ۳۴۶ اردوگاه دانش‌آموزی داریم. اردوگاه‌هایی داشتیم که مثل برخی از مغازه‌ها بعد از ۲۰ و ۳۰ سال کرکره مغازه را بالا می‌کشند، واقعا کرکره اردوگاه بالا کشیده شد و مدیران اردوگاه‌ها می‌گفتند تازه پس از سال‌ها این اردوگاه‌ها، دانش‌آموز به خود دیده‌اند. 

وی گفت: در بحث محتوا هم حوزه پرورشی نه به طور صد درصدی، اما خیلی از جا‌ها به یک حوزه کناردستی و کیفیت‌بخشی تبدیل شده و دیده شده است. یعنی دیدی که به یک عنصر موثر تربیتی در مدرسه بوده به یک عنصر کناردستی تبدیل شده بود که نه کلاسی در مدرسه دارد و نه هیچی. 

آموزش و پرورش در سه ضلع اصلی کار تربیتی با مشکل مواجه است

حجت‌الاسلام والمسلمین پورثانی تصریح کرد: مربی پرورشی ما در مدرسه از ابزار لازمی که باید برای تربیت دانش آموزان بهره‌مند باشد، نیست؛ لذا عنصر محتوا، نیروی انسانی و فضا، سه ضلع اصلی کار تربیتی، امروز در هر سه این موارد مشکل داریم، کمبود داریم و احساس می‌کنیم تا رسیدن آن جایی که مطلوب است، فاصله بسیار زیادی داریم.

معاون وزیر آموزش و پرورش با بیان اینکه آموزش و پرورش امروز قریب ۱۱۲ هزار مدرسه یعنی ۶۰۰ هزار کلاس درس و قریب ۱ میلیون همکار فرهنگی دارد، گفت: ظرفیت به این بزرگی حتما به تنهایی توسط آموزش و پرورش قابل جمع کردن نیست. آقا فرمودند دستگاه آموزش و پرورش با بقیه دستگاه‌ها قابل مقایسه نیست، بقیه دستگاه‌ها نیرو را استفاده می‌کنند ولی وزارت آموزش و پرورش نیروی انسانی را تربیت می‌کند. حضرت آقا فرمودند مصالح کشور و نکات دیگر را معاونت پرورشی با رویکرد عقلانی برای دانش‌آموزان جا بیاندازد؛ بنابراین ما نه فقط گروه‌های مردمی بلکه از نهاد‌های انقلابی و گروه‌هایی که دغدغه تربیت را دارند استقبال می‌کنیم.